بررسی تأثیر تجربه زود هنگام بالینی بر نگرش دانشجویان پزشکی نسبت به دروس علوم پایه

زمینه و اهداف: امروزه برخورد زودهنگام بالینی برای دانشجویان پزشکی در برنامه درسی دانشگاه­های معتبر دنیا جای گرفته است که از جمله اهداف آن برقراری ارتباط مؤثر بین دروس علوم پایه و بالینی می باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین تأثیر تجربه زود هنگام بالینی (ECE) برنگرش دانشجویان پزشکی نسبت به دروس علوم پایه در دانشکده پزشکی ساری بوده است . روش کار: این مطالعه مداخله ای(قبل و بعد) در تمامی دانشجویان پزشکی ساری در ترم چهارم مقطع علوم پایه انجام شده است. نگرش دانشجویان نسبت به کاربرد بالینی دروس علوم پایه در ابتدای ترم تحصیلی و همچنین پس از پایان برنامه 8 جلسه­ای "تجربه زود هنگام بالینی" با استفاده از پرسشنامه­ای پایا و روا مورد بررسی قرارگرفت. داده ها با استفاده از آزمون آمار توصیفی ، آزمون Wilcoxon ، مربع کا و McNemar تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ها: از 47 دانشجو، 42 نفر در این مطالعه شرکت کردند (ضریب بازگشت 89%) که 25 نفر (60%) آنها مؤنث بودند. مطالعه حاضر نشان داد که نگرش دانشجویان نسبت به دروس علوم پایه فقط در مورد نوروآناتومی تحت تأثیر تجربه زود هنگام بالینی تغییر کرد ( P<0.01 ). گرچه در مورد انگیزش عمومی دانشجویان شواهد این مطالعه( از جمله حضور داوطلبانه آنان در ایام تعطیل در بیمارستانها) حاکی از ت‍‍أثیر مثبت ‍تجربه زود هنگام بالینی بود، اما به نظر می رسد جهت بهبود انگیزه دانشجویان نسبت به دروس علوم پایه، باید از شیوه های مختلف ادغام و جذاب­تر نمودن شیوه تدریس دروس علوم پایه کمک گرفت. نتیجه­گیری: تجربه زودهنگام بالینی به تنهایی نمی تواند نگرش دانشجویان نسبت به دروس علوم پایه را بهتر کند اما می تواند انگیزه آنان را در فراگیری آموزش پزشکی طی مقطع علوم پایه بیشتر کند.